اکتشافات اولیه

حداقل ۱۰۰۰ سال از کشف قهوه می‌گذرد. به طورحتم نمی‌توان گفت، اما اکثریت بر‌این باورند که منشاء قهوه‌ی عربیکا به  سودان جنوبی واتیوپی، و قهوه‌ی روبوستا به غرب آفریقا برمی‌گردد.

حتی پیش از اینکه دانه‌های قهوه به گونه‌ای که ما امروزه می‌نوشیم، برشته، آسیاب و یا دم‌آوری شوند، گیلاس‌ و برگ گیاه قهوه به عنوان ماده‌‌ای مقوی و انرژی بخش، مورد استفاده‌ قرارمی‌گرفتند. در آفریقا، دانه‌ی قهوه را با چربی حیوانی و ادویه‌جات مخلوط کرده و به عنوان تغذیه‌ای انرژی ‌بخش برای سفر‌های طولانی استفاده‌ می‌کردند.

همچنین برگ وگیلاس قهوه به‌عنوان جوشانده‌ای کافئین‌دار و انرژی‌بخش مصرف می‌شدند.

گمان می‌رود که قهوه توسط برده‌های آفریقایی، به یمن و عربستان برده‌شد. درقرن ۱۴، صوفی‌ها از دم‌کرده‌ی گیلاس قهوه برای شب‌بیداری کمک میگرفتند که به  “شراب عربی” هم معروف بود.

آوازه‌ی اثر انرژی‌بخشی قهوه به دیگر نقاط هم رسید و مکان هایی  به نام “مدرسه‌ی خردمندان” شکل گرفت که در آن بازرگانان و محققان میتوانستند به راحتی قهوه بنوشند و اطلاعات خود را با‌هم در‌میان بگذارند.

“شراب عربی” در مواردی بر‌خلاف اعتقادات مذهبی بود اما این قهوه‌خانه‌ها به فعالیت خود ادامه دادند و قهوه محبوبیت بیشتری پیدا‌ کرد. در قرن ۱۵، عرب‌ها دانه‌های گیلاس قهوه را برشته و آسیاب میکردند که بسیار شبیه به روشی است که امروزه برای مصرف قهوه استفاده می‌کنیم و در‌ادامه، این روش در ترکیه، مصر و شمال آفریقا هم گسترش پیدا‌کرد.